TÜKENMEK !

''...Soru sormaz...akıl almaz...tükenir gücün...''

güç...güç...güç...yineleyip durduğum bu inatçılık için söyleyecek çok sözü var tarihsel düşlerin...
-kendi dışkısı içinde boğulan cesetlerden biri-olmadığımı kanıtlama çabası dahi güç gerektiriyor.İnatçı olmakla güçsüz olmak arasında kurulan köprülerde hangi tarafta duracağını bilemeyen bir kıskançlıkla sakınıyorum kendimi akıp giden köprü altı sularından .Tarih ;kendi izlerini kendi köprüleri üzerinde kuranlardan çok, kıyılar arası ittifakta bulacak imkansızını...bu doğru.Ancak ittifaklar arası kurulacak köprüleri bir bir yıktığımı,ben-in içinde bir başkasının egosuna ve krizlerine hiçbir geçit bırakmadığımı,tek geçidimin kendi içimden kendi evrenime doğru olduğunu anlatmak için tam gaz ilerlemem gerekiyor.Çarpacağım bir duvar , yıkacağım bir ağaç veya ezeceğim bir canlı kalmayana dek.Kendimden vazgeçip tarihe sığındığımda;kollarımı askıda,ayaklarımı falakada,ellerimi ise çoktan kendi sıcaklığını unutmuş halde buluyorum...tarihi yok edişimin nedeniii başka ne olabilir ki ...

Gerçekleşmesi imkansıza yakın düşünceler üretmeye başlamış olsam da hiçbir günümün hesabını vermiyorum 
kendimden başka bir egoya.Üretmek dendikte usumu kaşındıran bir alfabe de 'kanın' oluyorsam ve nefretimsen bu yüzden , ölmeyi göze alan bir cesetten başka ne olabilirm ki...nefretin sevgiyi doğurduğu  ya da tam tersinin olduğu bütün o yaz-larda sevgi dolu nefretimle bir mendil daha sallıyorum...gidişlere...

...